2002

Twee Finse ingenieurs, Ville en Antti, geloven sterk in het verbeteren van de efficiëntie in de bedrijfsprocessen van industriële bedrijven.

Op een koude januaridag dienen ze een nieuw registratieformulier in en proosten ze met warm bier in plaats van champagne, om geld te besparen voor het bedrijf. De naam VILANT op het inschrijvingsformulier komt van hun namen.

2003

De ondernemers kregen hun eerste glimp van het toekomstige succes van het bedrijf toen ze bijna in een project rolden dat een duurzamere oplossing dan barcodes vereiste. De gekozen technologie was RFID (passieve HF in die tijd).

Vanuit één perspectief was het project de grootste meevaller voor het bedrijf omdat het zeker de toekomstige route afbakende. Toch was de technologie toen allesbehalve volwassen, zodat hobbels op de weg niet te vermijden waren. Om de pijn bij de klant te verzachten, werd naast het systeem ook wat pijnstillende vloeistof (a.k.a. Finse Wodka) geleverd.

2004-2005

Hoewel GS1 de EPC-standaard voor UHF RFID nog niet had bekrachtigd, kwamen de eerste UHF RFID-lezers beschikbaar. Hierdoor kon Vilant Systems zijn allereerste goods inbound logistics project uitvoeren. En dit was geen kleintje. De klant was ABB en de implementatie werd een benchmark voor velen daarna.

2005 is een belangrijk jaar in de Finse RFID-geschiedenis omdat RFID Lab, de non-profitorganisatie ter bevordering van de technologie, werd opgericht. Tijdens de eerste jaren van het RFID Lab speelde Vilant Systems een belangrijke rol in de organisatie van de activiteiten. De foto toont Antti met een HF RFID-lezer van Softronica.

2006

Iedereen profiteert ervan als GS1 de technologie standaardiseert, omdat het de investeringsdrempel verlaagt. Maar omdat de EPC Generation 2 UHF RFID-norm pas in 2006 werd ingevoerd, betekende dit dat veel werk uit 2004 en 2005 naar de prullenbak werd verwezen en het harde werk opnieuw begon.

Vilant Systems heeft de ondernemers altijd de handen uit de mouwen gestoken. De foto toont een UHF RFID-poort uit 2006 die in de vroege ochtenduren samen met de maker ervan is voltooid.

2007-2009

Met een geratificeerde norm in het verschiet begon de UHF RFID-markt zich eindelijk te vormen. Er waren tagfabrikanten, chipfabrikanten, lezersfabrikanten en integratoren. Zelfs grote bedrijven als Oracle en IBM hebben geprobeerd RFID-middleware te ontwikkelen. Het aanbod van Vilant TURNKEY-oplossingen leek het geselecteerde segment van grote bedrijven aan te spreken, maar de markt in Finland is beperkt. In 2008 kwam al 40% van de omzet uit de export.

In dit stadium was het bedrijf gegroeid tot zo’n 10+ werknemers, maar toch waren de ondernemers erg hands on, zowel bij projectinstallaties als bij het opruimen van nieuwe kantoorruimte.

Als het bedrijf klein is, is het belangrijk om 150% uit je team te halen. Het is niet eenvoudig een cultuur te creëren die trial-and-the-occasional maar noodzakelijke fouten toestaat, een cultuur die mensen koestert die openhartig spreken en een cultuur die het team toestaat plezier te hebben in het werk. Wanneer het management echter blijft vasthouden aan voortdurende eerlijke communicatie, het organiseren van vrije tijd en betrokkenheid bij de dagelijkse werkzaamheden, kan een dergelijke cultuur ontstaan en wordt deze bij Vilant nog steeds gewaardeerd en gevoed.

2010-2012

Na de recessie van 2009 begonnen bedrijven hun budgetten snel terug te krijgen. Dit betekende dat Vilant, na een vertraging in 2009, in 2010 sneller dan ooit moest versnellen inclusief een omzetgroei van 100%. In korte tijd kwamen er veel nieuwe werknemers in het bedrijf.

Begin 2011 was het bedrijf echt klaar voor de internationale markten, met Zweden en Zwitserland als belangrijkste doelmarkten. De overname van Swisscom Auto-ID Services AG (destijds een dochteronderneming van Swisscom AG) maakte van Vilant in één klap een micromultinational. Tegelijkertijd een relatief klein bedrijf, maar een zeer capabel team dat internationale markten bedient met complexe UHF RFID-projecten.

En ook al waren er al eerder enkele internationale collega’s geweest, plotseling moest er een heel Zwitsers team worden geïntegreerd in de Finse gewoonten. Gelukkig waren zij ook ingenieurs en buitenlui in hart en nieren.